Die gaat over een Duits echtpaar dat al sinds zijn jeugd naar Walcheren komt. Eerst met hun eigen ouders, toen met de kinderen en nu met de kleinkinderen. Hebben elkaar leren kennen in De Hooizolder. Bleken drie km bij elkaar vandaan te wonen in Krefeld. Waren in het najaar 2029 weer in hun vaste huis in Domburg op vakantie. De verhuur van dit huis was overgenomen door een professionele verhuurder, want het werd toch te zwaar voor de vorige uitbater. Een jong stel had het huis, inclusief verhuur, graag willen kopen, maar kon het financieel niet rond krijgen. Zo gaat dat in de gemeente Veere. Dat viel tegen. De huurprijs was een stuk hoger, huisje gerenoveerd en de inrichting helemaal veranderd. Beetje IKEA-achtig. Jammer, maar helaas.
Op tijd vertrokken uit de heimat om vroeg in Domburg te zijn. Kunnen we nog even naar de winkel voor we inchecken. Hé, weer een nieuwe supermarkt. Wat is het hier druk. Nu eerst een frisse neus halen. Met de auto naar Dishoek. Kijk nu, file op de nieuwe rondweg bij Meliskerke. Is even niet anders. Geduld is ook in Duitsland een schone zaak. Oei, geen parkeerplek voor de auto. Dan maar iets meer richting Valkenisse geparkeerd. Geluk. Nog een paar plekken over. Van hieruit over de duinen richting Vlissingen. De voetgangersfile valt vandaag gelukkig mee. Moet je zien al die vakantiehuisjes. Lijken wel paddenstoelen, die de grond uit ploppen. Dat was toch vorig jaar nog een camping?
Met de auto op naar het wonderschone plaatsje Veere. Artist Impression Residence Hof van Mariekerke, aan de weg richting Serooskerke. Koop hier uw vakantiewoning. Mooie verhuurmogelijkheden. Permanente bewoning niet toegestaan. Eindelijk in het mooie plaatsje Veere. Altijd leuk. Kinderkopjes en pittoreske straatjes. Niks kinderkopjes. Je kunt over de mensenkoppen lopen. Op naar het terras; wegens gebrek aan personeel gesloten. Dan maar aan de overkant gaan zitten. Daar zijn twee stoelen over. Misschien mogen we bij die mensen daar links wel aan hun tafeltje erbij. ‘Nein, diese Plätze sind leider nicht frei’. Daar zitten de laatste twee autochtonen van het terras somber te wezen en verdrietig te zijn over de teloorgang van de leefbaarheid van Walcheren. Geen gezellig stel. Doen erg onaardig tegen toeristen, die hun stoelen inpikken. Het is voor hen ook echt niet meer te doen met deze drukte. Parkeerproblemen, geen huizen voor ouderen en starters, jongeren die vertrekken (omdat er geen echte banen zijn, maar alleen seizoenswerk in de horeca en schoonmaak), verkeersoverlast, fietsersfile op de Middelburgsestraat en een gemeente, die geen keuzes maakt. U snapt het al waar dit naar toe gaat met die ‘mop’ over de toeristen in 2029.
Die toeristen, die komen niet (meer).
Aan ons van de gemeenteraad de vraag of we het zo ver laten komen. Het rapport uit 2019 is helder. De huidige toeristische druk is echt de max. Optimistische praatjes over dat het allemaal wel meevalt en er groot draagvlak is voor toerisme zijn ongepast. Ja, er is draagvlak, voor de gemeente Veere als toeristische gemeente, maar niet voor uitbreiding ervan. Het gaat de bewoners van Veere óók om natuurwaarden, goede voorzieningen voor de kernen en het terugdringen van de overlast en onveiligheid, die samenhangen met de huidige toeristische druk.
De acties van het huidige college ten aanzien van dit rapport stemmen ons niet optimistisch. Stuur dit rapport door aan de beleidsambtenaren, zodat het als bouwsteen kan dienen voor nieuw beleid. Als we dit als gemeenteraad goed vinden, kan iedereen de lekkerste hapjes uit het rapport naar eigen nut en belang eruit pikken. Stevenen we recht af op Veere anno 2029, zoals hierboven beschreven. Beste gemeenteraad, doe waar u voor bedoeld bent. Bespreek het rapport, duid de cijfers en bovenal, stel kaders voor een ook op termijn leefbaar Veere. Wij zijn er immers allereerst voor onze (toekomstige) inwoners!
Peter Meijs
PvdA/GroenLinks Veere
06 17417878
